-
1 лупшкедаш
лупшкедаш-ем1. махать, размахиватьШулдырым лупшкедаш размахивать крыльями;
сола дене лупшкедаш размахивать кнутом.
Стапан адак сапшым лупшкеда, солаже дене лупша. М. Евсеева. Стапан опять размахивает вожжами, хлещет кнутом.
Шкеже, южышто ала-мом руалтен кучаш тӧчышыла, кидше дене лупшкеда. А. Бик. А сам размахивает руками, будто что-то хочет схватить.
Смотри также:
лупшкедылаш2. качать, раскачивать, шататьКенета йӱдйымач йӱштӧ мардеж пӱтырналт толеш, ломбер вуйым, лупшкеден, мландыш шумеш пӱгырта. А. Эрыкан. Вдруг с севера с вихрем подует ветер, раскачивая верхушки черёмушника, пригибает их до самой земли.
3. перен. кидать, бросать(Тул) йошкар йылмыжым я тышкыла, я тушкыла чарныде лупшкеда. А. Юзыкайн. Огонь бросает языки пламени то сюда, то туда.
-
2 лупшкедаш
-ем1. махать, размахивать. Шулдырым лупшкедаш размахивать крыльями; сола дене лупшкедаш размахивать кнутом.□ Стапан адак сапшым лупшкеда, солаже дене лупша. М. Евсеева. Стапан опять размахивает вожжами, хлещет кнутом. Шкеже, южышто ала-мом руалтен кучаш тӧчышыла, кидше дене лупшкеда. А. Бик. А сам размахивает руками, будто что-то хочет схватить. См. лупшкедылаш.2. качать, раскачивать, шатать. Кенета йӱдйымач йӱштӧ мардеж пӱтырналт толеш, ломбер вуйым, лупшкеден, мландыш шумеш пӱгырта. А. Эрыкан. Вдруг с севера с вихрем подует ветер, раскачивая верхушки черёмушника, пригибает их до самой земли.3. перен. кидать, бросать. (Тул) йошкар йылмыжым я тышкыла, я тушкыла чарныде лупшкеда. А. Юзыкайн. Огонь бросает языки пламени то сюда, то туда.Словарь. марийско-русский язык (Марла-рушла мутер) > лупшкедаш